Overlijden pater Cees Bartels

Op 28 september is van ons heengegaan Karmeliet Cees Bartels.
We hebben hem leren kennen als een zeer aimabele persoon die ons wist te raken en inspireren wanneer hij zo nu en dan voorging in onze parochie tijdens de zondagochtenviering. We wensen zijn familie, vrienden en kennissen veel sterkte toe met het dragen van dit verlies.
De uitvaart voor pater Bartels is op vrijdag 3 oktober a.s. om 14.00 uur in de Titus Brandsmakerk, Westelijk Halfrond 1 te Amstelveen.
Na de uitvaartdienst zal zijn lichaam om 16.00 uur te rusten worden gelegd bij zijn ouders op het kerkhof van De Kwakel.
Na de begrafenis is er gelegenheid de familie te condoleren in uitvaartcentrum Bouwens, Noorddammerweg 40 in Uithoorn.
Op donderdag 2 oktober is er gelegenheid tot afscheid nemen en condoleren in de dagkapel van de Titus Brandsmakerk, van 19.00 – 20.00 uur.

Uw parochiebestuur.

De volgende tekst is afkomstig van de site van de Titus Brandsma kerk:

Op 24 augustus 2014 vierde Cees Bartels met zijn familie en de geloofsgemeenschap van Titus Brandsma zijn 50 jarig professiefeest. Vijftig jaar Karmeliet. Hij was het met hart en ziel. Ruim veertig jaar heeft hij in Amstelveen gewoond en gewerkt: vanaf 1971 vanuit het Karmelklooster aan de Groen van Prinstererlaan en vanaf 1993 vanuit het Klooster Westelijk Halfrond. Als assistent in de weekeindvieringen is hij vanaf 1971 voorgaan in de parochies in Amstelveen en omgeving.

In wat de laatste viering bleek te zijn in de Titus Brandsmakerk vertelde hijzelf van zijn ziekte en zijn ziektegeschiedenis. Cees had de wil om te léven en wilde niet op geven. Hij klaagde ook nooit. Hij had al vele crises in zijn gezondheid overwonnen. Hij hoopte ook nu te overwinnen!

In zijn verkondiging die dag ging hij in op de figuur van de profeet Elia. Elia de profeet die vurige ijverde voor een zuiver Godsbeeld en voor gerechtigheid onder de mensen. In de lijn van de Karmeltraditie was Cees een zoeker naar God. Cees was niet vroom en vanzelfsprekend gelovig. God was voor Cees een uitdaging om te leven in de liefde en de gerechtigheid. God riep hem weg uit de zekerheid van een religieus bestaan om Hem op een dieper niveau te vinden. Als vertaler van de teksten van Jan van het Kruis ging ook Cees de weg naar het Niets om God te vinden. God zoeken betekende voor Cees ook van mensen houden en de mensen dienen in gerechtigheid. In zijn karmelitaans leven in ons midden heeft hij daar op vele manieren blijk van gegeven.

Cees was een zorgzame medebroeder die de communiteiten diende als econoom. Hij was sober en zuinig van aard. Bij feesten of in zijn zorg voor zieke medebroeders was hij ruimhartig en gul. Voor zichzelf vroeg hij weinig. Iets voor zichzelf ontvangen vond hij moeilijk. Voor Cees was zijn familie erg belangrijk. Hij voelde zich als oudste ook wel verantwoordelijk voor de onderlinge band. De hechtheid van de familie was een grote steun voor hem in zijn laatste ziekteperiode.

Cees heeft zijn priesteropleiding in Spanje gedaan, in Granada. Hij sprak vloeiend Spaans en Portugees. Terug in Nederland heeft hij jarenlang artikelen vertaald uit het Spaans en Portugees voor het tijdschrift Concilium. Hij vertaalde het liefst de zogenaamde bevrijdingstheologen. Die gingen voor gerechtigheid in plaats van voor vroomheid. Door hen voelde hij zich geïnspireerd.

Toen het klooster aan “de Groen” te groot werd voor de kleiner geworden gemeenschap heeft Cees met enkele anderen Homestead ( 1974 – 1991) opgericht, een huis voor buitenlandse studenten die als vluchteling in ons land kwamen. 350 Mensen hebben in Homestead gewoond en van Cees steun en belangstelling mogen ondervinden. Velen van hen hebben met zijn hulp hun weg in Nederland gevonden. Cees is met een groot aantal van hen contact blijven onderhouden. Hij zelf vond het woord “xenofilie” uit. Liefde voor de vreemdeling in ons midden.

Iconen schrijven was voor Cees meer dan een hobby. Hij maakte er een vorm van geestelijke begeleiding van. Het gaan van een geestelijke weg. Ook al schrijft iedereen eenzelfde Maria, Elia of Nicolaas, je legt er altijd iets van jezelf in. De vieringen waarin Cees de iconen wijdde waren indrukwekkend. Cees kon goed zingen. Op de zondag van de oosterse kerken zongen Cees en het Titus Brandsmakoor een Nederlandstalige oosterse Mis.

Vorming en toerusting was een zaak van de parochie. Als Karmeliet was Cees gespitst op verdieping en bezinning. In 1989 begon hij met het Centrum voor Spiritualiteit “Raakpunt”. Hij was blij en trots 25 jaar een programma te kunnen aanbieden. Bijbelse verdieping, mystieke tekstlezing, iconen schrijven en films leren zien vanuit spiritualiteit. Cees was wars van dogma’s en van mensen die wisten hoe het moest. Je eigen geestelijke weg leren gaan vond hij het belangrijkst.

In 2012 schrijft Cees in het gedenkboek “ Karmel in Amstelveen 1955 – 2012”: “ Mijn religieuze leven heeft grote veranderingen gekend in die vele jaren. Nooit heb ik kunnen vermoeden hoeveel rijkdom, levenskracht en innerlijk leven de veranderingen mij als Karmeliet – op – weg zouden geven.” Cees zijn leven onder ons is veranderd in een leven in het Mysterie van God. Moge deze verandering zijn levensvervulling zijn! Moge hij Gods liefde ervaren waarnaar hij tijdens zijn leven verlangde.